Het bankgeheim wordt vanaf 1 juli 2011 aanzienlijk versoepeld. De fiscus zal informatie kunnen vragen bij uw bank wanneer hij vermoedt dat u belastingen ontduikt, wanneer hij een vraag heeft gekregen van een buitenlandse fiscus of wanneer hij u wil belasten op basis van tekenen en indiciën. Dat staat in de wet diverse bepalingen van 14 april 2011.
Bankgeheim alleen voor inkomstenbelastingen
Banken mogen uw rekeningen niet bekendmaken. In België is er echter geen bankgeheim, uw bankier heeft immers geen beroepsgeheim. Hij moet wel alle vertrouwelijke informatie met de nodige discretie behandelen en mag geen gegevens over uw rekeningen openbaar maken.
Dat betekent dat ook de fiscus geen informatie mag opvragen bij uw bank. Let wel, dit geldt alleen voor de inkomstenbelastingen. Wanneer het gaat om btw, registratierechten, zegelrechten en met zegel gelijkgestelde taksen, dan moet de bank wel de gevraagde informatie voorleggen.
In bepaalde gevallen is het fiscaal bankgeheim niet van toepassing.
Als u bezwaar aantekent tegen een gevestigde aanslag, dan mag de fiscus alle informatie opvragen bij uw bank die hij nodig acht om uw bezwaar te onderzoeken.
Ook wanneer de fiscus bij een onderzoek concrete elementen ontdekt die wijzen op een mechanisme van belastingontduiking, dan mag hij bij de bank gegevens opvragen. In de praktijk komt dit niet vaak voor aangezien het moet gaan om het opzetten van een constructie om belasting te ontduiken. Dat is niet zo eenvoudig.
Vraag buitenlandse fiscus
Vanaf 1 juli 2011 kan de fiscus informatie opvragen bij uw bank wanneer hij een vraag heeft gekregen van de fiscus uit een ander EU-land of een land waarmee België een dubbelbelastingverdrag heeft gesloten. België heeft de regel versoepeld omdat de internationale druk om het Belgisch bankgeheim aan te passen enorm werd opgevoerd.
Een vermoeden van belastingontduiking
Na de wetswijziging kan de fiscus ook informatie opvragen bij uw bank wanneer hij vermoedt dat u belasting ontduikt. Om te bepalen wat als een “vermoeden” kan aanzien worden, heeft de fiscus een lijst van geldige vermoedens gepubliceerd. Bijvoorbeeld wanneer u bepaalde facturen niet heeft ingeboekt of u geen aangifte heeft ingediend.
Vooraleer de fiscus naar uw bank stapt, zal hij de informatie eerst bij u opvragen via een vraag om inlichtingen. U krijgt dan één maand de tijd om te reageren. In deze vraag om inlichtingen moet de fiscus duidelijk aangeven dat het bankgeheim kan opgeheven worden wanneer u de gevraagde gegevens niet tijdig oplevert. Dus alleen wanneer u zelf de inlichtingen niet doorgeeft, kan de fiscus informatie bij uw bank opvragen.
Indiciaire taxatie
Ook als de fiscus een aanslag op grond van tekenen en indiciën wil vestigen, kan het bankgeheim na de wetswijziging opgeheven worden. Bij dergelijke indiciaire taxatie gaat uw belastingcontroleur na of u genoeg verdiende om uw uitgaven te betalen.
Er zijn heel wat gegevens bekend zonder dat u daarvoor moet meewerken. De belastingcontroleur kan zijn licht opsteken bij het rijksregister en zo de samenstelling van uw gezin en huisgenoten bepalen. Via zijn vrienden bij de verkeersbelasting kan hij nagaan welke auto’s en moto’s op uw naam of die van uw gezinsleden zijn ingeschreven. Het kadaster kan hem dan weer een overzicht geven van alle gebouwen en gronden waarvan u eigenaar bent. De juiste prijs ervan kan hij opvragen via het registratiekantoor. Door de internationale samenwerking van belastingadministraties, kan u zelfs uw villa in de Provençe of appartement aan de Spaanse kust niet meer verborgen houden.
Op die manier kan de belastingcontroleur mogelijks aantonen dat de belastbare inkomsten die u heeft ingevuld in uw aangifte, niet volstaan om uw uitgaven te verantwoorden. Als hij zo een tekort kan aantonen, dan is er een wettelijk vermoeden dat dit tekort voortkomt uit belastbare inkomsten die u niet heeft aangegeven. Op dat moment kan hij ook vragen om het bankgeheim op te heffen.
Het is dan aan u om het tegenbewijs te leveren. Als u dat tegenbewijs niet kan leveren, dan zal de fiscus een indiciaire taxatie vestigen.